Το φαινόμενο «Τσίπρας»

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα πέρα από τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα παρουσιάζονται κατά καιρούς και άλλα. Το φαινόμενο «Σαμαράς», το φαινόμενο «Αβραμόπουλος» και το πιο πρόσφατο φαινόμενο «Τσίπρας». Όλα αυτά τα φαινόμενα –πλην των καιρικών- κατασκευάζονται και ενισχύονται από τα ΜΜΕ και τους εθνικούς μας εργολάβους. Το παιχνίδι στήνεται ως εξής: Βγαίνουν στη δημοσιότητα τα στημένα γκάλοπ όπου οι δημοσκόποι» ερωτούν π.χ. ποιος είναι ο πιο κατάλληλος για να κυβερνήσει τη χώρα. 25% ο γιος του Παπανδρέου, 25% ο ανιψιός του Καραμανλή, "άλλος" 30%. Έτσι ανάλογα με την επιθυμία τους τα ΜΜΕ μεταφράζουν το «άλλος» ως Σαμαράς, ως Αβραμόπουλος κ.ο.κ. τα φαινόμενα δηλαδή όπου τα γκάλοπ τους φούσκωσαν αλλά και γρήγορα τους ξεφούσκωσαν.

Η περίπτωση του Τσίπρα έχει διαφορές, αλλά μέχρι ένα σημείο θυμίζει τα λοιπά πολιτικά φαινόμενα. Αρχικά η αλεπού Αλαβάνος προτείνει έναν νέο άνθρωπο για Πρόεδρο του ΣΥΝ, αυτός εκλέγεται και όπως είναι φυσικό η ελληνική κοινωνία κουρασμένη από τον πασοκικό και δεξιό νεποτισμό βλέπει με καλό μάτι το νέο Πρόεδρο. Τα ΜΜΕ και οι εθνικοί μας εργολάβοι μη μπορώντας να συνεννοηθούν πλήρως με τον Γιωργάκη –θυμίζω τις κατηγορίες που είχε εξαπολύσει ενάντια στο MEGA εκείνη την περίοδο- αρχίζουν την κολακεία του φαινομένου «Τσίπρας» και τα γνωστά γκάλοπ με το ΣΥΝ να προσεγγίζει ακόμα και το 20%. Ωστόσο άποψη μου είναι ότι αφού διαπίστωσαν ότι ο Τσίπρας δεν πρόκειται να τους κάνει πλήρως τα χατίρια εκπροσωπώντας ένα πιο προοδευτικό χώρο από αυτό του ΠΑΣΟΚ και ότι τελικά ο Γιωργάκης μπορεί να παραμείνει πιστός στις «αξίες» του ΠΑΣΟΚ των τελευταίων χρόνων, άρχισαν το ξεφούσκωμα του ΣΥΝ και του Τσίπρα σε σημείο να φθίνει σε ποσοστά κοντά σε αυτά των προηγούμενων εκλογών. Επιπλέον φόρτωσαν στον Τσίπρα και στο ΣΥΝ από τις πυρκαγιές στην Ηλεία έως τους κουκουλοφόρους στην Αθήνα. Από το μπλοκάρισμα της κατασκευής του Γηπέδου του Παναθηναϊκού στον Ελαιώνα μέχρι τα επεισόδια στην πλατεία Κύπρου στην Κυψέλη. Πίσω από όλα αυτά είναι ο Τσίπρας. Στο παιχνίδι μπαίνει και η Παπαρήγα δράττοντας την ευκαιρία να αντλήσει μερικές ψήφους ώστε να διατηρήσει το μεγαλειώδες 8%. Παράλληλα δε σταματούν το σενάριο της μετεκλογικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ από τα ΜΜΕ ώστε να δώσουν τη χαριστική βολή στον Τσίπρα, αφού ο κακόμοιρος ο ψηφοφόρος αντί να επιλέξει ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ μαζί, επιλέγει τελικά μόνο το ΠΑΣΟΚ που μπορεί τουλάχιστον να χώσει και το παιδί σε κανένα πρόγραμμα STAGE.

Τώρα πια είναι η θέση μου για το φαινόμενο «Τσίπρας»? Αν πραγματικά ήθελε κάτι να αλλάξει και να εκμεταλευθεί τις ρωγμές του πολιτικού καθεστώτος ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε εξ’αρχής να παρουσιάσει δέκα, είκοσι, πενήντα προτάσεις στις οποίες θα μείνει ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ και θα μπουν ως βάση μετεκλογικής συνεργασίας όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ, αλλά από οποιονδήποτε. Θέλετε κυβέρνηση, ΝΑΙ αλλά με αυτούς τους όρους τους ξεκάθαρους και πάνω από όλα φιλολαϊκούς. Παραταύτα το πρωί το ένα στέλεχος αποκλείει τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ το βράδυ άλλο στέλεχος αφήνει το πορτάκι ανοικτό. Με αυτά και με αυτά ο νέος καταλληλότερος ο Γιωργάκης -ο δεινός ποδηλάτης- έρχεται να κυβερνήσει το ναυάγιο της ΝΔ. Ποιος θα το περίμενε….?