Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Το χρονικό της καταστροφής της Αττικής εδώ και 30 χρόνια

Από το www.tvxs.gr

Η μετατροπή των δασών της Αττικής σε... τσιμέντο δεν πραγματοποιήθηκε από τη μια μέρα στην άλλη. Διαβάστε το χρονικό της καταστροφής των δασών της Αττικής εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες, όπως αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία».

Εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια, ένας μαραθώνιος διαδοχικών πυρκαγιών έχει κατορθώσει να καταστρέψει συνολικά πάνω από 300.000 στρέμματα δάσους, τα οποία στη συνέχεια επίδοξοι «οικοδόμοι» φροντίζουν να «αξιοποιήσουν» με τον πιο κερδοφόρο τρόπο.

1981 - Κοκκιναράς Κηφισιάς

Το 1981 τεράστια πυρκαγιά κατέκαψε το δάσος Κοκκιναρά Κηφισιάς. Από τη φωτιά έγιναν στάχτη περισσότερα από 6.000 στρέμματα πρασίνου. Κάηκε ολοσχερώς η βόρεια πλευρά της Πεντέλης και στη συνέχεια οι φλόγες ανέβηκαν και έγλειψαν μεγάλη έκταση του βουνού, μετατρέποντας την περιοχή σε κρανίου τόπο. Το μέτωπο πέρασε το Μαρούσι και έφτασε μέχρι το κτήμα Συγγρού. Τελικά η φωτιά σταμάτησε λίγο έξω από την Κηφισιά. Τα δημοσιεύματα της εποχής κάνουν λόγο για ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο που κάλυψε την Κηφισιά και το Μαρούσι και κατευθυνόταν προς Αθήνα. Την ημέρα εκείνη έπνεαν δυνατοί άνεμοι και ορισμένοι αυτόπτες έλεγαν ότι η φωτιά ξεκίνησε από στύλο της ΔΕΗ και εξαπλώθηκε εξαιτίας των ανέμων. Η πυρκαγιά μαινόταν ολόκληρη τη μέρα και η Αττική είχε κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, καθώς συνεχώς άναβαν καινούργιες εστίες δημιουργώντας πύρινους κλοιούς στα βόρεια προάστια. Σύμφωνα με τον τότε απολογισμό, περίπου 30 άτομα τραυματίστηκαν, δύο πέθαναν από καρδιακή προσβολή και τα περισσότερα από 3.000 παιδιά που φιλοξενούνταν σε κατασκηνώσεις της περιοχής και στο ΠΙΚΠΑ Πεντέλης κινδύνευσαν. Από υλικής πλευράς, δεκάδες σπίτια κάηκαν. Και φυσικά κανείς δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα αν οι φωτιές ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής ενέργειας ή αν ξεκίνησαν από τυχαίο περιστατικό.

1982 - Διόνυσος

Ενα χρόνο μετά, και μετά τις απόπειρες αναδάσωσης της περιοχής, το καταστροφικό έργο συνεχίστηκε. Επίκεντρο αυτή τη φορά ήταν ο Διόνυσος. Από εκεί ξεκίνησαν οι φωτιές που γρήγορα επεκτάθηκαν και στην Πεντέλη, την Εκάλη, το Πικέρμι, τον Γέρακα και τον Μαραθώνα. Εκτιμάται ότι στις πυρκαγιές αυτές καταστράφηκαν συνολικά περισσότερα από 25.000 στρέμματα πρασίνου! Στον Γέρακα δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και βρέθηκαν καμένοι όταν έσβησαν και οι τελευταίες φλόγες. Και πάλι δεν μάθαμε πώς ξεκίνησαν οι φωτιές. Διότι κανείς από τον κρατικό μηχανισμό δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα αν επρόκειτο για εμπρησμό ή αν η πυρκαγιά ξεκίνησε κατά λάθος...

1986 - Βαρυμπόμπη

Περισσότερα από 40.000 στρέμματα έγιναν στάχτη στη Βαρυμπόμπη. Την ίδια χρονιά μεγάλη πυρκαγιά έπληξε και το Πεντελικό. Σε μία από τις φωτιές κινδύνεψαν το Μοναστήρι της Πεντέλης, ορισμένα σπίτια της περιοχής και το Αστεροσκοπείο. Οι πνεύμονες πρασίνου της Αττικής καταστρέφονται με τρόπο μεθοδικό και συνοπτικό. Για έναν περίεργο λόγο, μοιάζουμε όλοι να έχουμε τη βεβαιότητα ότι το πράσινο δεν θα μας λείψει ποτέ. Μικρή υποσημείωση: αρκετές από τις εκτάσεις που κάηκαν στην Αττική στις μεγάλες πυρκαγιές των περασμένων χρόνων έχουν ήδη χτιστεί...

1992 - Αυλώνας

Η πυρκαγιά ξεκίνησε από τον σκουπιδότοπο του Αυλώνα. Οι φλόγες θέριεψαν από τα σκουπίδια και τον άνεμο, και εξαπλώθηκαν με ταχύτητα-αστραπή στην περιοχή. Φωτιές κατακαίνε και τη Μαλακάσα, τα Κιούρκα, περιοχές κοντά στη λίμνη του Μαραθώνα, το Καπανδρίτι, το Γραμματικό, τον Κάλαμο, και τον Ωρωπό. Υπολογίζεται ότι τη χρονιά αυτή έγιναν στάχτη περισσότερα από 55.000 στρέμματα. Στις φλόγες παραδόθηκαν ακόμα δεκάδες σπίτια και πολλά ζώα.

1993 - Αγιος Στέφανος


Ενα στρατιωτικό ελικόπτερο που κατέπεσε ήταν η αιτία της πυρκαγιάς που κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα. Η φωτιά ξεκίνησε από τον Αγιο Στέφανο, αλλά πολύ γρήγορα λαμπάδιασαν ακόμα το Σούνιο, ο Μαραθώνας, η Σταμάτα, ο Διόνυσος, η Μάνδρα Αττικής και η Παλλήνη. Το 1993 όμως ήταν χρονιά πλούσια σε πυρκαγιές. Λίγους μήνες μετά τις πρώτες φωτιές, η Αττική είχε να αντιμετωπίσει και δεύτερο γύρο καταστροφής. Πυρκαγιές κατέκαψαν την παλαιά Πεντέλη, το Ντράφι και την Παλλήνη. Το 1993 υπολογίζεται ότι καταστράφηκαν περισσότερα από 11.000 στρέμματα.

1995 - Πεντέλη


Από τις πλέον καταστροφικές φωτιές που κατέκαψαν την Αττική ήταν αυτές του Ιουλίου του 1995. Οι φλόγες ξεκίνησαν από χωράφι κοντά στον Αγιο Πέτρο, το οποίο ήταν πολύ κοντά σε γραμμή υψηλής τάσης της ΔΕΗ. Και φυσικά την ημέρα που ξεκίνησε η πυρκαγιά, στην περιοχή έπνεαν εντονότατοι άνεμοι. Πικέρμι, Παλλήνη, Ντράφι, Ανθούσα και Πεντέλη παραδόθηκαν σχεδόν αμέσως στις φλόγες. Ολοσχερώς κάηκε το δάσος της Ραπεντώσας από τον Αγιο Πέτρο ώς το Γερμανικό Νεκροταφείο. Επί τρεις ολόκληρες ημέρες η Πεντέλη καιγόταν. Το μόνο που έμεινε όταν οι φλόγες κατέφαγαν τα πάντα στο πέρασμά τους ήταν στάχτες, αποκαΐδια και απόγνωση. Συντηρητικοί απολογισμοί έκαναν τότε λόγο για περισσότερα από 150 σπίτια καμένα, ενώ έγιναν στάχτη πάνω από 100.000 στρέμματα δάσους. Η πύρινη καταστροφή έφτασε στο Ντράφι, την Καλλιτεχνούπολη και τον Νέο Βουτζά. Την ίδια περίοδο κάηκαν και 9.000 στρέμματα στον Ωρωπό. Καταστροφικές πυρκαγιές ξέσπασαν και στο Σχηματάρι και τα Βίλια.

1998 - Πεντέλη πάλι


Οσες προσπάθειες αναδάσωσης έγιναν μετά τις πυρκαγιές του 1995 στην Πεντέλη και τις γύρω περιοχές... κατακάηκαν λίγα χρόνια αργότερα. Καινούργιες φωτιές, με πολλά μέτωπα, που ξεκίνησαν από τον Νέο Βουτζά και από την Ανθούσα συνέχισαν να καίνε τα παλιά καμένα και ό,τι είχε ξεκινήσει δειλά να φυτρώνει. Και πάλι οι δυνατοί άνεμοι έκαναν τις φωτιές ιδιαίτερα δυνατές και ολοκληρωτικά καταστροφικές. Αυτή τη φορά οι καταστροφές δεν αφορούσαν σπίτια, αλλά εκτάσεις πυκνού πευκοδάσους. Οσες περιοχές δηλαδή την είχαν «γλιτώσει» το 1995. Τον Αύγουστο του 1995, η δυτική Πεντέλη είχε κατακαεί για ακόμα μια φορά. Συνολικά υπολογίζεται ότι έγιναν στάχτη περί τα 75.000 στρέμματα.

2000 - και πάλι Πεντέλη


Ιδιαίτερη προτίμηση φαίνεται πως έχουν οι πυρκαγιές στην πολύπαθη Πεντέλη, αφού για μια ολόκληρη νύχτα του Αυγούστου κατακάηκε ό,τι είχε ξεμείνει από τις προηγούμενες φωτιές. Η πυρκαγιά αυτή τη φορά τέθηκε υπό έλεγχο σχετικά γρήγορα, αλλά είχε προλάβει να καταστρέψει όλα όσα ο μηχανισμός της φυσικής αναδάσωσης δημιουργούσε την περασμένη διετία. Εκτός από τη χαμηλή βλάστηση που κατακάηκε, έγιναν στάχτη και αρκετά υπεραιωνόβια πεύκα που είχαν ξεφύγει από την καταστροφική λαίλαπα των προηγούμενων πυρκαγιών.

2005 - Ραφήνα, Καλλιτεχνούπολη, Ν. Βουτζάς

Οι πρώτες φλόγες ξεκίνησαν από τη Ραφήνα, αλλά γρήγορα άρχισαν να εμφανίζονται παράλληλα μέτωπα σε διάφορες περιοχές της Αττικής. Η Αγ. Τριάδα και η Αγ. Κυριακή τυλίχτηκαν σχεδόν αμέσως στις φλόγες, ενώ λίγο αργότερα παραδόθηκαν στον πύρινο εφιάλτη ο Νέος Βουτζάς και η Καλλιτεχνούπολη. Στον Ν. Βουτζά η πυρκαγιά απείλησε σπίτια και η Καλλιτεχνούπολη χρειάστηκε να εκκενωθεί. Ακόμα εκκενώθηκαν κατασκηνώσεις, το Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης και αναφέρθηκαν προβλήματα στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Μετά τη γενικευμένη κατακραυγή των πολιτών, που ίσως άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι το πράσινο δεν θα υπάρχει αέναα, και ύστερα από συγκεκριμένες μαρτυρίες, έγινε σαφής λόγος για έργο εμπρηστών. Οι καμένες εκτάσεις, εκτάσεις που ξεπερνούν τα 10.000 στρέμματα, κηρύχθηκαν άμεσα αναδασωτέες και επικηρύχθηκαν οι δράστες.

2007 - Πάρνηθα


Από τις φλόγες πυρκαγιών καταστρέφονται ολοσχερώς περισσότερα από 50.000 στρέμματα στην Πάρνηθα, ενώ κατακάηκε μεγάλο μέρος του Εθνικού Δρυμού. Από τα καμένα στρέμματα, περίπου τα μισά ήταν παρθένο ελατόδασος. Την ίδια χρονιά ξανακαίγεται και η Πεντέλη. Περισσότερα από 10.000 στρέμματα έγιναν και πάλι στάχτη οριστικοποιώντας πια τη δυσοίωνη βεβαιότητα ότι η περιοχή πολύ δύσκολα να ανακάμψει και πάλι. Ειδικά για την Πάρνηθα, περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως η WWF, έκαναν λόγο για ολοκληρωτική απανθράκωση της βλάστησης, ενώ τονίστηκαν τόσο οι άμεσες όσο και οι έμμεσες απώλειες και στην πανίδα και στη χλωρίδα της περιοχής.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Άκρατος ατομικισμός ή απέραντη ηλιθιότητα ή και τα δύο.

Από http://athens.indymedia.org/

Η παρακάτω ιστορία είναι αληθινή !

Κυριακή πρωί αποφασίσαμε να πάμε μια παρέα με 3 μηχανάκια να βοηθήσουμε δυό φίλους που είχαν μετατρέψει ένα κλειστό φορτηγάκι σε πυροσβεστικό και βρίσκονταν από την προηγούμενη μέσα στις πυρκαγιές.Η κοπέλα του ενός σοφά μας υπέδειξε να τους πάμε φαγητό και νερό. Μετά από χίλια δυό εμπόδια, κίνηση, μπάτσους, κάπνες, περίεργους και αλλαφιασμένους και πάμπολα τηλέφωνα καταφέραμε να τους βρούμε πάνω από τη μονή Πεντέλης, σε ένα πλάτωμα που φόρτωναν νερό τα πυροσβεστικά. Ψόφιοι από το ξενύχτι και την πείνα, ήταν στο πόδι 24 ώρες κι αφού όρμησαν στις φρατζόλες και το τυρί, είπαν να δώσουν και στους πυροσβέστες που μόλις ήρθαν δίπλα. «Είναι από το Βόλο» είπαν. Δυό νέα παιδιά και ένας σχεδόν πενηντάρης ίσα που στέκονταν στα πόδια τους. Τους είχαν φέρει από την προηγούμενη το πρωί και δεν είχαν φάει τίποτα, ούτε και βρέθηκε κανείς να νοιαστεί.

-Παλιουκατάστασ’ είπε ο πιό μεγάλος, πανάθεμα τουν αγιέρα τ΄, δεν ξεκόβ΄ με τίπουτα.

-Δεν τελειώνει παιδιά με τίποτα, όλο και δυναμώνει, είπε κάποιος από τους άλλους.

Κουβέντα στην κουβέντα, οι δυό φίλοι μας δεν ήθελαν με τίποτα να σταματήσουν περισσότερη ώρα, αποφάσισαν να ξεκινήσουν πάλι. Ρωτάνε τους πυροσβέστες :

-Tι παίζει τώρα παιδιά, τι ακούτε από τον ασύρματο;

-Εχει μπει φωτιά μέσα στην Ανθούσα και την κυνηγάνε μέσα στις αυλές.

-Πάμε, φύγαμε. Ερχεστε;

Δεν ήθελε ρώτημα, χαρετήσαμε, μπροστά το φορτηγάκι, πίσω εμείς κατηφορίσαμε προς την Ανθούσα. Πανικός από τις κάπνες, επικίνδυνα στο δρόμο, δεν έβλεπες καλά να οδηγήσεις. Τα φιλαράκια, έμπειροι σε πυρκαγιές, ξέραν καλά ότι φωτιά ανάμεσα σε αυλές είναι μόνο για μικρά πυροσβεστικά σαν το δικό τους.

Ενα άλλο πυροσβεστικό στο δρόμο μας καθοδήγησε χοντρικά που να πάμε. Στην πρώτη φλόγα κατεβήκαμε όλοι και σβήναμε, δεν ήθελε πολύ, πέντε απλωτές το λάστιχο και 7 άτομα που είμασταν το ξετυλίγαμε όλο, καμιά 300 μέτρα. Εκανε δουλειά το κόλπο. Το αφήναμε σέρνοντας και ρολάραμε μέχρι την επόμενη φλόγα, τραβώντας και αφήνοντας. Αφήσαμε τα μηχανάκια σε μιαν άκρη και το πήραμε με τα πόδια, πλάκα-πλάκα θα κάναμε κανά χιλιόμετρο σκάρτο όταν τέλειωσε το νερό. Ψάξε-ψάξε, φαίνεται μια βίλα με πισίνα και δώστου κατά κει. Οι φίλοι μας είχαν κάνει μια καλή σωλήνωση στην αντλία και μπορούσε και να αναροφήσει νερό ακόμα και από υπόγεια, πολύ χρήσιμο. Στρίβωντας στη γωνία για να βρούμε την είσοδο, πέφτουμε πάνω στο πυροσβεστικό από το Βόλο. Ο μεγαλύτερος είχε έναν καλοστεκούμενο ηλικιωμένο μπροστά και του φώναζε:

-Δώσμη το νιρό σι λέου, κιέγεται ου τόπους, θα πάρ΄ς φουτιά κι συ σι λίγου.

-Οχι κύριε, το νερό της πισίνας είναι δικό μου και δεν σας το δίνω, το χρειάζομαι για τη φωτιά.

-Κι τι θα του κάν΄ς αρέ, σάματις έχ΄ς κι τίπουτα να του πιτάξ’ς στη φουτιά; Αφού δεν έχ’ς ούτι ραντιστήρα.

-Κύριε, δεν σας το δίνω, αν χρειαστεί θα το δώσω στο πρώτο πυροσβεστικό που θάρθει να μας σβήσει τη φωτιά, αν φτάσει ως εδώ.

-Ισι καλά αρέ; Να πας να σι διαβάσουν, τούπε κι έκανε να φύγει.

Δεν ήθελε πολύ, πέντε σπρωξιές, δύο τον κρατάγαμε και μπούκαρε το φορτηγάκι μέσα κι άρχισε να ρουφάει από τα 12 κυβικά νερό της πισίνας, μισό τόνο μπορούσε να πάρει.

-Θείο, βάλε τώρα το δικό σου, τούπαμε. Δεν κόλωσε, μπαίνει με την όπισθεν σπάει και κανά δυό γλάστρες και άρχισε να φορτώνει, του άφησε το μισό.

Βγαίνοντας, ακούγονται κάτι γυναικείες φωνές, Κωνσταντίνε τρέχα, έπιασε φωτιά η πέργκολα με την τριανταφυλιά. Μια φλόγα εμφανίστηκε ξαφνικά στην κάτω γωνία. Κάνει ξανά πίσω ο θείος, ρημάζει το γκαζόν, κατεβάζει τη μάνικα και κάνει τον κήπο αεροδρόμιο. Πήγαμε απέξω και σβήναμε από την κάτω μεριά μια πουρνάρα που είχε αρπάξει γερά και έριξε μέσα τη φωτιά. Τελειώνοντας, βοηθάγαμε τους πυροσβέστες να μαζέψουν τα λάστιχα, ο θείος πλησιάζει τον αφηνιασμένο ιδιοκτήτη:

-Tώρα θα μι δώσ’ και του υπόλοιπου, αφού ση σβήσαμε.

-Οχι κύριε, δεν γίνεται, θα το χρειαστώ για παν ενδεχόμενο.

Κούνησε το κεφάλι ο θείος.

-Κι αν επιτρέπιτι, τι επαγγέλεσαι;

-Ιατρός κύριε και έχω καλέσει την αστυνομία.

-Kάλα την μπα κι σι σβήσ’, χασάπακα.

Κείνη την ώρα νάσου ένας μπάτσος με κάτασπρο κράνος και μια μηχανή, ρωτάει.

-Tα μηχανάκια εδώ παραπάνω δικά σας είναι; Να τα πάρετε, εμποδίζετε την κυκλοφορία των πυροσβεστικών.

Τον πιάνει ο θείος.

-Α σιαπέρα αρέ, των πιδιών ίνι που μας βοηθάν, όχ΄σαν κι σας που όλο μας μπουρδουκλώνιτι και διν ξέριτι ούτι σαπούθι ιν η Ουμόνια. Αι τώρα να μαθ’ς που θα βρούμι υδρουφόρα.

-Η πισίνα του κυρίου δεν σας κάνει;

Περιτό να περιγράψω τι γέλιο έπεσε μετά, που κόπηκε από φωνές γιατί εμφανίστηκε μια μεγάλη φλόγα μέσα στο ρέμα παρακάτω και την κάναμε προς τα κει.

Το θείο και τους δικούς του τον είδαμε ξανά αργά το βράδυ, σε μια επιφυλακή, εγκατάσταση το λένε, περιμένοντας φωτιά να φτάσει σε ένα δρόμο πάνω από τη Νέα Μάκρη. Είχαμε μαυρίσει απ’ τις κάπνες και ψοφήσει στην κούραση, αλλά ο θείος ήταν χειρότερα. Ενας από τους άλλους δύο είχε τσουρουφλιστεί στα χέρια νωρίτερα και τον πήγανε στο 401, αλλά δεν κινδύνευε.

-Ουρουμίσθιους έκτακτους η φουκαράς, τη σκαπουλάρσι όμους.

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Μύκονος η πρωτεύουσα του παρακράτους και της διαπλοκής

Αναδημοσιεύουμε από το www.TVXS.gr

Πίσω από το παραμυθένιο (στη κυριολεξία) lifestyle που δημιουργούν οι εγχώριοι Αλ Καπόνε και τα ΜΜΕ που ελέγχουν, κρύβεται μια άλλη πραγματικότητα. Η Μύκονος, δεν είναι παρά τα «Ζωνιανά των Κυκλάδων». Το TVXS αναδημοσιεύει το άρθρο του Ιαν Ράνκιν που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Άρθρο».

Στη Μύκονο όπου μια χούφτα νταβατζήδες του τόπου, πηδάνε, πηδιούνται, χτίζουν παράνομα, γράφουν εκεί που δεν παίρνει φως την Εφορία και τον ΣΔΟΕ, και στέλνουν αμα λάχει και τους γραφικούς ρεπόρτερ του Σταρ τσάνελε, για να δείξουν στον αποχαυνωμένο λαό τις καυτές νύχτες της καλοπέρασής τους.

Μόνο που όταν αυτές οι νύχτες κουβαλάνε και το θάνατο, οι νταβατζήδες αποσύρονται διακριτικά και αφήνουν τα δύστυχα τσιράκια τους, τους «σερβιτόρους» τους να καθαρίσουν. Σερβιτόροι τους είναι οι Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Αστυνομία που κάνει τα στραβά μάτια και φυσικά κρατικές υπηρεσίες σαν την αμαρτωλή Πολεοδομία Σύρου. Douzon Zammit. O νεαρός αυστραλός που ξυλοκοπήθηκε άγρια από τους σεσημασμένους μπράβους του νησιού, έδωσε την ευκαιρία στον Αβραμόπουλο να δείξει το «ανθρώπινο» πρόσωπό του στις κάμερες και σ ένα ξετσίπωτο κράτος με βαρύγδουπες δηλώσεις να υποδυθεί τον νοικοκύρη. Υποσχέθηκε ότι θα βάλει τάξη στο χάος του νησιού, αλλά πάπαλα.

Η Μύκονος του Πασοκικού νεοπλουτισμού, των Κωστόπουλων, των Τσουκάτων, των Τζουμάκων ήλθε κι έδεσε γλυκά με τη Μύκονο των γαλάζιων εξουσιαστών που με τη σειρά τους ήλθαν να απολαύσουν τα κάλλη της. Βαρβιτσιώτης, Λιάπης, Σπηλιωτόπουλος, Βουλγαράκης, Δούκας, Παναγιωτόπουλος και φυσικά ο θρυλικός Μάκης Γιακουμάτος. Ο πιο έκπληκτος απ όλους είναι ο Γιάννης Παπαθανασίου που ανακαλύπτει ξαφνιασμένος την φοροδιαφυγή του γνωστού beach bar «ΝΑΜΜΟΣ» στη Ψαρού, ο ιδιοκτήτης του οποίου Ζαννής Φραντζέσκος, από μπάρμαν στο Caprice, είπε να μιμηθεί τη ζωή των Κροίσων, αγόρασε ένα πανάκριβο Riva κι έφερε τον παιγνιδιάρη Αντώνη Ρέμο να τραγουδήσει, για την ψυχή της μάνας του. Ετσι εμφάνισε για μια συναυλία που μάζεψε όλα τα κοσμικά χρυσαφένια σκουπίδια του lifestyle, τόσα έσοδα, όσα θα έβγαζε και η δύστυχη Εφη Θώδη στην Τρύπια Ραχούλα Τρικάλων. Mιλάμε για τη θλιβερή διαχρονική κατάντια ενός (παρα) κράτους.

ΜΕ ΤΗΝ «ΕΓΓΥΗΣΗ» ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΣΥΡΟΥ

Ο εξευτελισμός του νησιού, σανίδωσε τα γκάζια επί Πασοκικού νεοπλουτισμού. Τότε που τα πράσινα πρώην ταγάρια των Εξαρχείων και της περιφέρειας ανακάλυπταν την Μυκονιάτικη γκλαμουριά και οι κρατικοδίαιτοι νταβατζήδες έσπαυδαν ν αγοράσουν γη και να χτίσουν βίλες για συζύγους και παλλακίδες. Η Πολεοδομία Σύρου, παρακολουθούσε όπως οι τσιλιαδόροι της Μαφίας, το οικιστικό όργιο των νεοφερμένων επιχειρηματιών οι οποίοι μπάζωναν τη θάλασσα και έχτιζαν ιδιωτικά λιμάνια και δύο και τρείς ορόφους που τους ονόμαζαν «υπόγεια» στα χαρτιά, με την ευλογία του ΥΠΕΧΩΔΕ και των αρμοδίων υπηρεσιών. Τα νεόπλουτα τζάκια, οι διαπλεκόμενοι, οι κρατικοδίατοι νταβατζήδες «κουβάλησαν» μαζί τους, μπράβους, μπάρμεν, εστιάτορες, σερβιτόρους, βίζιτες, τηλεπερσόνες (δεν απέχουν από τις προηγούμενες) και πάει λέγοντας. Η Πολεοδομία Σύρου, ισχυριζόταν ότι δεν διαθέτει μπουλντόζες για να επιβάλλει το νόμο γκρεμίζοντας τα αυθαίρετα. Και ο καιρός περνούσε με τους τοπικούς παράγοντες να κλείνουν μάτια και στόμα ζαλισμένοι από το άρωμα ης γκλαμουριάς.

Η μόνη εξαίρεση στην όλη σαπίλα, ήταν η παραίτηση του πλέον προβεβλημένου δημάρχου Βερώνη και της συζύγου του Μαργαρίτας Γρυπάρη, η οποία ήταν αντιπρόεδρος στο Κέντρο Υγείας, που δέχθηκε -πολύ αργά- τον θανάσιμα τραυματισμένο αυστραλό, από την ταξιαρχία των μπράβων. Πολλοί έκαναν λόγο για τις τεράστιες ευθύνες του ζεύγους Βερώνη. Πιθανόν αυτές οι ευθύνες να τους οδήγησαν όταν χαμήλωσαν οι προβολέις της δημοσιότητας στην παραίτηση. Φυσικά ο δήμαρχος στο διαστημα της θητείας του είχε επιστρατεύσει κάθε επώνυμο ντόπιο στο Δημοτικό Συμβούλιο, ακόμη και τον Θόδωρο (Χαριτόπουλο του) Καραμανλή, τον έπεισε ν ασχοληθεί με τα κοινά.

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΥΣΤΡΑΛΟΥ


Ένα νέο παιδί χάθηκε έτσι, χωρίς λόγο και αιτία. Δέκα ολόκληρες ώρες έπρεπε να περάσουν για να φτάσει το απίστευτο αυτό περιστατικό στα αυτιά της αστυνομίας! Δήμος, Κέντρο Υγείας και εμπλεκόμενοι σιωπούσαν, ώσπου η Αυστραλιανή Πρεσβεία να ενημερώσει την Αστυνομία! Οι 4 υπάλληλοι των μαγαζιών Tropicana και Cavo Paradiso, στην παραλία Paradise της Μυκόνου που απρόκλητα σκότωσαν 1 και τραυμάτισαν άλλους 3, θα συλληφθούν για να αφεθούν ελεύθεροι οι τρεις εξ αυτών μετά!
Εν τω μεταξύ, τα Μ.Μ.Ε. αποκαλύπτουν τα κυκλώματα προστασίας που ελέγχουν την διασκέδαση στο νησί. Η μία μετά την άλλη, οι καταγγελίες από Έλληνες που ήρθαν αντιμέτωποι με τους μπράβους της Μυκόνου βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Η Μύκονος διασύρεται διεθνώς και οι πραγματικοί υπεύθυνοι για το τραγικό συμβάν - το οποίο δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό σφυρίζουν αδιάφορα.

Ας μπει επιτέλους ένα τέλος στο παραμύθι, ότι οι υπάλληλοι προστασίας είναι οικογενειάρχες...Δεν είναι οικογενειάρχες κάποιοι που βάζουν έτσι τέλος στην ζωή ενός παιδιού, ούτε είναι οικογενειάρχες εκείνοι που καταστρέφουν τόσο βάναυσα μια ολόκληρη οικογένεια!


Ένα νέο παιδί, επέλεξε την Μύκονο για τις διακοπές του, το ξυλοκοπούν μπράβοι μέχρι θανάτου και κάποιοι μπλοκάρουν τον μηχανισμό που οι ίδιοι ελέγχουν και κανείς δεν μαθαίνει τίποτα για 10 ολόκληρες ώρες. Σε ποιόν είναι δυνατόν να ζητηθούν και να αποδωθούν ευθύνες, στον τελευταίο αστυνομίσκο που αντιμετωπίζει το μπλόκο και την περιπολία ως ευκαιρία για καμάκι, στις γκόμενες που οδηγούν γουρούνες και μηχανάκια; Ή μήπως πρέπει να αποδωθούν ευθύνες στους γιατρούς του Κέντρου Υγείας επειδή δεν ενημέρωσαν την αστυνομία, την ώρα που δεν τολμούσαν ούτε να βήξουν όταν ήταν παρούσα η πρώην αντιπρόεδρος. Ανθρώπινες μηχανές με 32 ώρες συνεχούς βάρδιας και συχνά δίχως νοσοκόμα. Γιατροί που ξεπερνάνε τα όριά τους υπακούοντας στον άγραφο κώδικα της ηθικής και της ανθρωπιάς.
Τότε τα ρεπορτάζ στις εφημερίδες σημέιωναν:
“Τραγικές ελλείψεις σε δυναμικό. Αυτή είναι η πραγματικότητα στο Κέντρο Υγείας Μυκόνου, που μάλλον άδικα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα εξαιτίας του θανάτου του νεαρού αυστραλού.


Πίσω απο τη λάμψη και τα καυτά ρεπορτάζ η οδυνηρή αλήθεια που αποκαλύπτει τη γύμνια της Πολιτείας η οποία είναι πιο προκλητική απ αυτή των κοριτσιών που λιάζονται στις όμορφες παραλίες.

Επικεφαλής στο Κέντρο Υγείας Μυκόνου βρίσκεται μια Τριμελής Επιτροπή -μόνο στις Κυκλάδες δεν έχουν καταργηθεί αυτές οι Επιτροπές-η οποία αποτελείται απο τον Πρόεδρο Χαράλαμπο Πανταζόπουλο, ο οποίος είναι ναυτιλιακός πράκτορας! Αντιπρόεδρος είναι η κα Μαργαρίτα Γρυπάρη, παιδίατρος του κέντρου και Γραμματέας είναι ο Αντιδήμαρχος Αλέκος Βαμβακούρης. Οι θέσεις τους είναι άμισθες. Δυο μήνες πριν η κα Γρυπάρη με επιστολή της στον Υπουργό Υγείας κο Δ. Αβραμόπουλο-η επιστολή δημοσιεύθυκε στη τοπική εφημερίδα "Μυκονιάτικη", είχε επισημάνει τις τραγικές ελλείψεις του Κέντρου Υγείας. Φυσικά η Πολιτεία δεν ανταποκρίθηκε παρότι ο αρμόδιος υπουργός συχνά εξαγγέλει διορισμούς νοσηλευτικού προσωπικού.

Στο Κέντρο Υγείας της Μυκόνου, υπάρχουν μόνο 2 νοσοκόμες ενω χρειάζονται τουλάχιστο 8 για να καλύπτουν τις ανάγκες. Γιατρός υπάρχει μόνο ένας για κάθε ειδικότητα. Το καλοκαίρι oi άδειες είναι "απαγορευτικές" στους γιατρούς αλλά και στο ανύπαρκτο έτσι κι αλλιώς νοσηλευτικό προσωπικό. Ενας χειρουργός για παράδειγμα βρίσκεται όλο το χρόνο σε εφημερία. Το ίδιο και οι υπόλοιπες ειδικότητες. Οταν υπάρχει εφημερία οι γιατροί βάρδιας συμπληρώνουν 32 ώρες στο Κέντρο Υγείας, με συνεχή περιστατικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το βράδι της εγκληματικής ενέργειας εφημέρευαν 3 γιατροί-δύο αγροτικοί και μια νέα γιατρός που συμπλήρωνε κάποιους μήνες στο νησί. Εμφανίστηκε αμέσως και ο χειρουργός. Κύριο μελήμά τους ήταν η ζωή του άτυχου νέου κι όχι να ειδοποιήσουν την αστυνομία. Νοσοκόμα βάρδιας δεν υπήρχε, λόγω έλλειψης προσωπικού.


Διευθυντής του Κέντρου Υγείας είναι ο κος Χρήστος Κλεάνθους. Οι πληροφορίες μας κάνουν λόγο για έναν ευσυνείδητο επιστήμονα που έχει αφιερωθεί στη προσπάθεια να λειτουργεί με αξιοπρέπεια το Κέντρο Υγείας, κάτω απο οποιεσδήποτε συνθήκες.”

Καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορείς να αποτρέψεις έναν τουριστικά ασυνείδητο και έναν άνθρωπο περιορισμένης ευθύνης να γίνει επιχειρηματίας ακόμα και σε ένα ιδιαίτερο μέρος με βαρύ τουριστικό όνομα όπως η Μύκονος, όμως δεν θα καταλάβουμε ποτέ τον λόγο που θα πρέπει να γίνεις και συνεργός τους και να καθαρίζεις τις δικές τους ακαθαρσίες σαν να είσαι η τελευταία δούλα τους.

ΤΟ ΚΟΦΤΗΡΙΟ «ΝΑΜΜΟΣ»

Ένα beach bar 200 μέτρων στη Ψαρού, ήταν ιδανικός τόπος για να γιατρέψει την ματαιοδοξία των εγχώριων celebrities. Μόνο που η επιχείρηση του νεαρού Ζαννή Φραντζέσκου, αντιγράφοντας τις συνήθειες των πελατών της, απέφευγε τα ραντεβού με την Εφορία. Μπορεί να νοίκιαζε 3000 ευρώ τη ξαπλώστρα αλλά στα δικά του Ζωνιανά, στη Μύκονο, ήταν εκείνοι τα Αφεντικά. Όταν έχεις πελάτες τον Κόκκαλη, τον Λιακουνάκο, τον Βαρδινογιάννη, τον Κοπελπύζο, τον Καίσαρη, αισθάνεσαι ημίθεος όταν σου δίνουν την ευκαιρία να τους σερβίρεις η να καθαρίσεις τις εκκενώσεις τους στις τουαλέττες σου.

Ο Κόκκαλης θα άκουγε εδώ, από την αγωνίστρια αοιδό Βίκυ Λέανδρος τα «Χρόνια Πολλά», για τα 60στα γενέθλιά του, με καλεσμένους τους Κωστόπουλο, Λυμπέρη, Λιακουνάκο κι άλλα σύμβολα της εγχώριας χρυσόσκονης. Ο Κώστας Κάισαρης σ ένα πειχειρηματικό πάρτυ του θα έβαζε φωτιά στο νησί με καλεσμένη την Πέτρα Νέμκοβα, ένα μοντέλο που είχε γλιτώσει από το τσουνάμι και βρέθηκε στη Μύκονο αποφασισμένη να τη γλιτώσει και από τους πορτοφολάδες που της προσέφεραν χιλιάδες ευρώ για να περάσουν τη νύχτα μαζί της. Ένα κορυφαίο στέλεχος πολυεθνικής είχε γίνει τύφλα στο μεθύσι κι αφού βούτηξε στη θάλασσα μπροστά στο «ΝΑΜΜΟΣ», θέλησε να εξέλθει γυμνός από τα κύματα, αλλά το θέαμα ήταν τόσο αστείο που έσπευσε ένας μπράβος του μαγαζιού και τον τύλιξε στις φτερούγες του.

Φέτος στο ίδιο μαγαζί στριμώχθηκαν πάνω από 2000 άτομα για ν απολαύσουν τον αοιδό Αντώνιο Ρέμο. Οι εισπράξεις ιλιγγιώδεις, μια και οι νεόπλουτοι είχαν ανάγκη να κάνουν επίδειξη πλούτου εν μέσω κρίσης. Η Σάρα και η Μάρα, έδωσαν το παρόν. Οι «σεσημασμένοι» εκπρόσωποι των επιχειρήσεων και των ΜΜΕ και φυσικά οι κάμερες του Σταρ με τον Νίκο Τσιλιπουνιδάκη-τον τηλεοπτικό βιογράφο της νεόπλουτης ξιπασιάς. Οι ιδιοκτήτες του «ΝΑΜΜΟΣ» θεώρησαν σκόπιμο να μη δηλώσουν στην Εφορία τα πραγματικά έσοδα της βραδιάς. Αλλωστε το Κράτος διακέδαζε στο μαγαζί τους-ποιος να τους ακουμπήσει; Εδώ που τα λέμε δύσκολα και ο Παπαθανασίου θα καταφέρει να εισπράξει το πρόστιμο. Κάπου στους γραφειοκρατικούς δαιδάλους θα χαθούν τα πειστήρια του εγκλήματος.Όπως χάθηκαν τα 30 εκατ. που έδωσε η οικογένεια Παναγόπουλου στους απαγωγείς. Το ανεξάρτητο παρακράτος της διαπλοκής και του lifestyle, έχει πρωτεύουσα. Εδώ είναι Μύκονος, δεν είναι πάιξε γέλασε…

Ποιήματα

ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΑ ΑΓΑΠΗ

Απαλή σαν την αγάπη μουντζούρα γίνεται σαν βρέχει

Φαρμάκι στην γλώσσα σου αφήνει μια ανεξίτηλη γεύση

Αγάπη υποβόσκει, στην γωνία μπρος σου εμφανίζεται

Παλιό ρούχο κολλημένο πάνω σου που κάθε μέρα σχίζεται

Τα χείλη όταν σφραγίζεις αναδύονται οι αναμνήσεις

Στην θύμηση της παλιάς αγάπης σου τον θάνατο εξευμενίζεις……

ΚΑΗΜΕΝΗ ………….

Το σώμα σου φθαρμένο απ’ του χρόνου την σκαπάνη

Παραπεταμένο στο άπειρο της νιότης το μυαλό

Των χρόνων σου η φύρα αναφάνηκε, σε χτυπά

Αμείλικτα, γελώντας απαντάς με σαρκασμό

Το χαμόγελο σου μίσος για ανθρώπους που αγαπάς

Γύρω σου κοιτάς τον χρόνο να χλευάζει, αναρωτιέσαι

Που είναι αυτοί που συνίθιζαν να σ’ αγαπούν;

Αλλάξαν τις συνήθειες τους τώρα, τα χρόνια πέρασαν

Αγαπούν αλλού!

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Ύστερα απ’ την τελευταία αναλαμπή τους φύλλα στροβιλίζονται το χάραμα

Οι μεγαλόσχημες χαίτες φύγανε με το καλοκαίρι, ενθύμιο

ανεμελιάς ελευθερίας έλαβε τέλος με το πρωτοβρόχι

Οι πανηγύρεις πέσανε στην δύνη του επερχόμενου Χειμώνα

Ο άνεμος μανιωδώς ξεσκονίζει υπολείμματα Καλοκαιριού

Χάνεται όπως εμφανίστηκε σαν κλέφτης…………

ΓΟΡΓΟΝΑ

Αν δεν αγαπάς τον άνθρωπο τον εαυτό σου τον μισείς

Από βραδύς, το βλέμμα σου πλανάται ανοιχτά στον μαύρο θόλο

Στα μάτια μιας γυναίκας αγαπάς τον κόσμο όλο

Λατρεύεις την στιγμή που η ορμή μετουσιώθηκε στα σκέλια μιας γυναίκας

στην θεία της μορφή, τα κερένια ακροδάχτυλα της αγγίζουνε λουλούδια

πέταλα ιδρωμένα από το θερμό της χάδι. Μελωδία οι φωνές, γοργόνας

ιαχές σαν ξεστράτισε από την θάλασσα μοιρολογάει………….

ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΣ

Xυμένα ολόγυρα χαδεύοντας τις πλάτες μας το αεράκι

Xάραζε το σκοτάδι αφήνοντας μια λιγνή λευκότη

Όπως το νύxι πάνω στο μάρμαρο

Αιώνια λόγια προφητών θεόπνευστα, πέρα απ’ τα βουνά

Ανασκαλεύουν το παρόν βολιδοσκοπούν το μέλλον

Σκοτάδι λουσμένο απ’ τα επίμονα χρυσά δάκτυλα της πόλης

ΤΟ ΒΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ

Έρωτες που διαρκούν όσο ένα ποτό

Στην αγκαλιά μιας άγνωστης ερωμένης

Εξομολόγηση με αφορμή να την χαδέψω

Βλέμμα που βαθαίνει στο ημίφως, όλα αιωρούνται γύρω….

ΞΕΡΑΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Ανοιχτό το μυαλό φυλλορροεί

σαν τα δέντρα το Φθινόπωρο

σκορπίζει φύλα θρύψαλα στις πέτρινες πλάκες 

Ξεραμένη κατάχάμα η σοφία της ζωής

απαξιώνοντας ανθρώπων σκέψεις

Στο πρωτοβρόχι λάσπες καμωμένες

Εξομολογήσεις για πράγματα που έγιναν

Ή γι’ αυτά που παραλείψαμε, φαιδρό ρούχο

της ματαιοδοξίας που φορέσαμε την ζωή μας φοβηθήκαμε

Φύλα πεταμένα εικόνες μιας ζωής θρυμματισμένης

Εκ’ της τέφρας αναγεννημένης , στην θέα της

ξερής σωρού στέκεις ανάβοντας κερί

στην μνήμη των ημερών που πέρασαν, ελπίζεις

στον ερχομό της Άνοιξης να ανθίσουν νέες σκέψεις!

ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΙ ΦΤΩΧΟΙ

Κοιτάζοντας ψηλά από μια γειτονιά προσφυγική

Στον ορίζοντα δραπέτευα ξεφεύγοντας απ’ την αδιακρισία

Κοιτώντας χαμηλά βλέμματα παραπονεμένα σπίτια μεταλλαγμένα

Πρόσωπα προβλέψιμα με τα πάθη τους δεν συμφιλιώθηκαν

Δεν διασκεδάζουν με τα λάθη τους το ανέφικτο δεν κυνηγούν

Καταβεβλημένοι απ’ τον πειθαναγκασμό του χρόνου σκυμμένοι στέκουν

Γέροι ράθυμα καπνίζουν τον γιο τους να υποδεχτούν αργά το βράδυ

Αποδέκτες μιας επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας να γίνουν..

ΕΛΑΦΙ

Δαμάζοντας έναν έρποντα εγωισμό γιορτάζω

Την αδελφή θαυμάζω, κορυφαία οδηγό

σέρνει τον κύκλο των συντρόφων, θαρραλέα

σε ανείπωτη έκσταση παρασύρει γύρω της.

Περήφανο ελάφι ροδοπέταλα ανάμεσα στο βήμα της πετούν

Ένα σκοπό λυπητερό ξεραμένο φύλλο με το χέρι ορθωμένο σείει

Σαν τον άνεμο από κάθε συννεφιά διαλύοντας …


M. Κιαγιάς

ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Έρωτες με το πέρασμα του χρόνου παραγράφονται;

Παλιά αγάπη που έζησα μια μέρα ή μια ζωή ξεχασμένη

φυλαγμένη σε κάποια άκρη του μυαλού στοιβαγμένη

Στα έγκατα της ύπαρξης φλεγόμενο ρυάκι που αποτεφρώνει

Αισθήματα διλήμματα πάθη ενοχές απενοχοποιεί

Οι προσδοκίες αλλάζουν πρόσωπο στης ζωής μας το καμίνι…