ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΦΟΒΟΣ
Πατέρας ο πόλεμος στην μητέρα φόβο σπέρνει
Του φόβου το σημάδι εκ γενετής έχουμε στην ράχη
Της εφηβικής ηλικίας βάδισμα διστακτικό, σημάδι
Απ’ της μάνας μας το κύτταρο

ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ
Η απογοήτευση μιας γενιάς που’ δε το όνειρο να προσπερνά
Μιας γενιάς η θλίψη που παραμένει ξάγρυπνη!
Το πάθημα τους μάθημα που εμπεδώσαμε
Χρονοβόρα όνειρα λιγοστός ο χρόνος
Απομυθοποιήθηκε ο μύθος, σώσαμε!

ΥΓΡΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η θάλασσα βρυχάται, στην θολή της αυθεντία επιπλέουμε
Ρυθμική εισπνοή εκπνοή απενεχοποιεί
Κάτω απ’ την υγρή της σάρκα αφουγκράζομαι ζωή
Μια πολιτεία στον βυθό κάτω από φύκια κ’ όστρακα κρυμμένη ……..

ΘΕΑ ΛΑΜΠΥΡΙΖΟΥΣΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Τα φώτα χορεύουν τρεμοσβήνοντας στην πόλη
Επίλογο ολονύκτιου γλεντιού ζητούν θαμώνες μεθυσμένοι
Πριν το ξημέρωμα ύστατο χαίρε στον θεό Διόνυσο…….
Δοκιμάζει τους ξενύχτες κερνώντας τους θεία κοινωνία
Σ’ ένα τρελό παιχνίδι καταστροφικό ώσπου φτάσουν στο ρυάκι
Που αναβλύζει αγιασμό, κάτω από ένα δέντρο αέναο καταραμένο

ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΑ ΑΓΑΠΗ
Απαλή σαν την αγάπη μουντζούρα γίνεται σαν βρέχει
Φαρμάκι στην γλώσσα σου αφήνει μια ανεξίτηλη γεύση
Αγάπη υποβόσκει, στην γωνία μπρος σου εμφανίζεται
Παλιό ρούχο κολλημένο πάνω σου που κάθε μέρα σχίζεται
Τα χείλη όταν σφραγίζεις αναδύονται οι αναμνήσεις
Στην θύμηση της παλιάς αγάπης σου τον θάνατο εξευμενίζεις……

ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΣ
Xυμένο ολόγυρα xαδεύοντας τις πλάτες μας το αεράκι
Xάραζε το σκοτάδι αφήνοντας μια λιγνή λευκότη
Όπως το νύxι πάνω στο μάρμαρο
Αιώνια λόγια προφητών θεόπνευστα, πέρα απ’ τα βουνά
Ανασκαλεύουν το παρόν βολιδοσκοπούν το μέλλον
Σκοτάδι λουσμένο απ’ τα επίμονα xρυσά δάxτυλα της πόλης

Μανώλης Κιαγιάς