Χρόνια τώρα οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι «υψηλές» αμοιβές τους έμπαιναν στο στόχαστρο πολιτικών-πολιτικάντηδων, της «ψιλής» (δεν είναι ορθογραφικό λάθος) διανόησης περί τα οικονομικά (Ανδριανόπουλοι και σία) αλλά και των απλών πολιτών οι οποίοι δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι ο γείτονας παίρνει -ναι μεν τον μικρότερο μισθό στην Ευρωπαϊκή Ένωση- αλλά μεγαλύτερο από τον δικό του. Κάνω μία παρένθεση εδώ να πω ότι ίσως το μόνο επιτυχημένο που είχε πει ο «μακαριστός» Χρήστος Παρασκευαΐδης ήταν το ανέκδοτο με τις κατσίκες, όπου ο Έλληνας που ψοφάει η κατσίκα του ζητάει από τον Θεό όχι μία άλλη κατσίκα αλλά να ψοφήσει και του γείτονα.
Τη λύση τελικά θα την δώσουν οι περιβόητες «αγορές» διαμέσου του εδώ τοποτηρητή τους Γεωργίου Παπανδρέου του Β’ (ο κατά κόσμον ποδηλάτης). Αρχικά με μία περικοπή στα επιδόματα -τα οποία οι ίδιοι οι πολιτικάντηδες βάφτισαν έτσι για να συμπληρωθεί ο εξευτελιστικός μισθός- αλλά και εν συνεχεία από ότι διαφαίνεται με την περικοπή του 14ου, 13ου ίσως και 12ου κ.ο.κ. μισθού. Εξάλλου 13ος και 14ος μισθός δεν υπάρχει στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Βέβαια ο Έλληνας δημόσιος υπάλληλος για να φτάσει τους ετήσιους μισθούς των άλλων ευρωπαίων δημοσίων υπαλλήλων χρειάζεται αρκετούς παραπάνω από 14 μηνιαίους μισθούς. Έτσι για παράδειγμα για να φτάσει τους 12 των Πορτογάλων μπορεί να χρειάζεται 16 και πάνω από 20 για να φτάσει τον ετήσιο μισθό άλλων Ευρωπαίων δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό βέβαια δεν ακούγεται από τα φερέφωνα ΜΜΕ της εξουσίας.
Έτσι η «λύση» των αγορών δεν είναι άλλη από την «εξίσωση προς τα κάτω» ή ελληνιστί το γνωστό RACE TO THE BOTTOM, όπου ξεκινάμε με τους «βολεμένους δημοσίους υπαλλήλους» και μετά πιάνουμε τους «βολεμένους» συνταξιούχους και κόβουμε και εκεί 2-3 συντάξεις, τους «βολεμένους» ασφαλισμένους όπου θα δουλεύουν, αν βρίσκουν φυσικά δουλειά μέχρι τουλάχιστον τα 70, (εξάλλου κατά την Πρετεντέρια δημοσιογραφία η εργασία είναι χαρά αν όχι αυτό-ικανοποίηση να συμπληρώσω εγώ), τους βολεμένους ιδιωτικούς υπαλλήλους όπου ελαστικοποιούμε ωράρια και σχέσεις εργασίας και γενικά όλους του «βολεμένους» της ελληνικής κοινωνίας που ευθύνονται για τη διεύρυνση των spread.
Κλαζομενεύς
Υ.Γ. Υπερασπίζομαι έναν αξιοπρεπή μισθό για τους δημοσίους υπαλλήλους, όπως και για κάθε μισθωτό και όχι μισθό επιβίωσης ώστε να περισσεύουν περισσότερα για να λυμαίνονται οι εγχώριοι λαμογιο-πολιτικάντηδες και το μεταπρατικό, κομπραδόρικο και παρασιτικό ελληνικό κεφάλαιο. Δεν υπερασπίζομαι και καυτηριάζω πρακτικές δημόσιου υπάλληλου-εξουσιαστή που ταλαιπωρεί και βασανίζει σαδιστικά τους πολίτες, τον αγενή, τον λαδιάρη, τον εκβιαστή. Αυτοί βέβαια δεν προέκυψαν από παρθενογέννεση, αλλά με τις ευλογίες της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας η οποία στην Ελλάδα δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για ένα παραγωγικό διοικητικό μηχανισμό, αλλά μόνο για να συντηρεί και να διευρύνει τις πελατειακές σχέσεις της. Εξάλλου, και γιατί να το κρύψομεν άλλωστε, πληθώρα δημοσίων υπαλλήλων έχουν μπεί στο δημόσιο από τα παράθυρα, τους φεγγίτες, τις χαραμάδες κ.ο.κ. αφού για να καθιερωθεί ένα πιο αξιοκρατικό σύστημα πρόσληψης στο δημόσιο έπρεπε να περάσουν σχεδόν διακόσια χρόνια από την δημιουργία του νεοελληνικού κρατιδίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου