http://xstefanou.weebly.com/
Για τον πρόεδρο του Αφγανιστάν, «υπάρχει μόνος ένας δρόμος προς τις Ηνωμένες Πολιτείες», εξηγούσε ο ανταποκριτής του Ιντιπέντεντ στην Καμπούλ. Ακούγεται σαν ευφυολόγημα, αλλά ο συντάκτης του Ιντιπέντεντ μιλούσε κυριολεκτικά: από το σπίτι του Καρζάι μέχρι το αεροδρόμιο της αφγανικής πρωτεύουσας υπάρχει πλέον μόνο ένας δρόμος ο οποίος δεν βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο των Ταλιμπάν. Ελάχιστοι πρόεδροι φεύγουν για ένα υπερατλαντικό ταξίδι χωρίς να γνωρίζουν εάν θα διατηρούν τη θέση τους στην επιστροφή. Και δυο από αυτούς, ο πρόεδρος του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάι και του Πακιστάν Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, βρέθηκαν αυτή την εβδομάδα στην Ουάσινγκτον για να ανανεώσουν την εξουσία τους με τις ευλογίες του Μπαρακ Ομπάμα.
Και αν οι υπόλοιποι ηγέτες του πλανήτη εκφράζουν την υποτέλειά τους στον Αμερικανό πρόεδρο κομίζοντας ακριβά δώρα και εμπορικές συμφωνίες, οι ηγέτες του Αφγανιστάν και του Πακιστάν είχαν να προσφέρουν μόνο το αίμα του λαού τους. Καθώς ο Ζαρντάρι προσγειωνόταν στις ΗΠΑ ο πακιστανικός στρατός ισοπέδωνε πόλεις και χωριά στην περιοχή Σγουάτ, κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν. Οι επίσημες ανακοινώσεις ανέφεραν ότι από τις επιδρομές σκοτώθηκαν «170 μαχητές της Αλ Κάιντα σε διάστημα 24 ωρών» ενώ ο ΟΗΕ και ανθρωπιστικές οργανώσεις έκαναν λόγω για εκατοντάδες άμαχους νεκρούς και τουλάχιστον 300.000 πρόσφυγες οι οποίοι εγκατέλειπαν πανικόβλητοι τις εστίες τους». Οι εσωτερικοί πρόσφυγες θα προστεθούν στο περίπου μισό εκατομμύριο ανθρώπων που είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την ίδια περιοχή πριν από την έναρξη των βομβαρδισμών. Ουσιαστικά σε διάστημα λίγων εβδομάδων το Πακιστάν τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση που γνωρίζει αυτή τη στιγμή ο πλανήτης.Η επιδρομή ήταν φυσικά το δώρο που έπρεπε να φέρει στον Ομπάμα ο πρόεδρος του Πακιστάν, ο οποίος εδώ και μήνες δεχόταν σκληρές επιθέσεις από την αμερικανική κυβέρνηση για την αδυναμία της χώρας του να αντιμετωπίσει τους Ταλιμπάν που βρίσκουν καταφύγιο στα βόρεια της χώρας. Τις συγκεκριμένες πιέσεις ασκούσε η αμερικανίδα πρέσβης στην Ισλαμαμπάντ Αν Πάτερσον, η οποία λειτουργεί ως νέος Πιουριφόι συμμετέχοντας ενεργά στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας. Αυτό βέβαια που ελάχιστοι τολμούσαν να ψελλίσουν είναι ότι οι Ταλιμπάν έχουν πλέον την απόλυτη στήριξη του τοπικού πληθυσμού που τους αντιμετωπίζει ως την μόνη αντίσταση στα αμερικανικά και νατοϊκά στρατεύματα κατοχής, τα οποία βομβαρδίζουν και περιοχές του Πακιστάν. Σε πρόσφατη αναφορά που κατατέθηκε στο αμερικανικό Κογκρέσο σημειώνεται ότι οι από τους Αμερικανικούς βομβαρδισμούς σε πακιστανικό έδαφος έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 700 άμαχοι και μόλις 17 «συνεργάτες της Αλ Κάιντα». Με λουτρό αίματος όμως στιγματίστηκε και η μετάβασή του Αφγανού προέδρου στις ΗΠΑ. Η επίσκεψή του συνέπεσε με μια μικρή Γκουέρνικα στην επαρχία Φαράχ. Αυτή τη φορά δεν ήταν οι στρατηγοί του Χίτλερ που διέτασσαν την Λουτβάφε να ισοπεδώσει μια πόλη αλλά οι στρατηγοί του Πενταγώνου που έδιναν το πράσινο φως στα βομβαρδιστικά της αμερικανικής αεροπορίας. Από τους βομβαρδισμούς που διήρκεσαν σχεδόν δυο ώρες ξεθεμελιώθηκαν κυριολεκτικά τουλάχιστον τρία χωριά αφήνοντας πίσω τους 147 άμαχους νεκρούς.
Όταν η είδηση έφτασε στα διεθνή μέσα ενημέρωσης ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Μπιλ Γκέιτς είχε το θράσος να αποδώσει αρχικά την ευθύνη σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών (!) μεταξύ εμπόρων ναρκωτικών. Να σημειωθεί ότι η είδηση της απίστευτης σφαγής προκάλεσε εξέγερση σε αρκετές περιοχές του Αφγανιστάν την οποία η αστυνομία προσπάθησε να καταστείλει ανοίγοντας πυρ εναντίων διαδηλωτών. Η οργή των Αφγανών στρέφεται δικαιολογημένα εναντίων των ξένων στρατευμάτων κατοχής (μεταξύ των οποίων και ελληνικές δυνάμεις) αλλά και της κυβέρνησης Καρζάι. Κομίζοντας, πάντως, τα αιματοβαμμένα δώρα τους στον αυτοκράτορα οι δυο ηγέτες πήραν τελικά την παράταση ζωής που ζητούσαν. Παρόλα αυτά ακόμη και στο εσωτερικό των ΗΠΑ πληθαίνουν όσοι θεωρούν ότι η πολιτική Ομπάμα η οποία ενοποιεί τις υποθέσεις του Αφγανιστάν και του Πακιστάν ως ένα ενιαίο μέτωπο στη μάχη κατά των Ταλιμπάν μπορεί να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την περιοχή. «Προκειμένου να διατηρήσει την κατοχή του Αφγανιστάν - μιας χώρας 30 εκατομμυρίων ανθρώπων- ο Ομπάμα δεν διστάζει να αποσταθεροποιήσει το Πακιστάν, με πληθυσμό 175 εκατομμύρια» έλεγε πρόσφατα ο πακιστανικής καταγωγής συγγραφέας Ταρίκ Αλί. Το βέβαιο είναι ότι η Ουάσινγκτον βλέποντας τον Ζαρντάρι να απονομιμοποιείται ακόμη και στα μάτια των ψηφοφόρων του δεν θα διστάσει να παρέμβει δυναμικά στην εσωτερική πολιτική σκηνή για να τον διατηρήσει στη θέση του.
Ήδη οι ναυαρχίδες του αμερικανικού Τύπου προωθούν συντονισμένα το σενάριο της διάλυσης του Πακιστάν και μιλούν για τον κίνδυνο να περάσουν τα πυρηνικά όπλα της χώρας στα χέρια των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα. Πρόκειται φυσικά για σενάριο επιστημονικής φαντασίας με μοναδικό στόχο να δικαιολογήσει στην αμερικανική κοινή γνώμη τα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια που λαμβάνει ετησίως το καθεστώς της Ισλαμαμπάντ αλλά και να ενισχύσει τη θέση του Ζαρντάρι στο εσωτερικό. «Η χώρα δεν κινδυνεύει από την τρομοκρατία αλλά από τη διαφθορά, την ανεργία και την κατάρρευση του συστήματος υγείας και εκπαίδευσης» σημείωνε ο Ταρίκ Αλί. Πραγματικά ο Ζαρντάρι, ο χήρος της Μπεναζίρ Μπούτο ο οποίος τυχαίνει να είναι και πρόεδρος του Πακιστάν, βλέπει τις λαϊκές κινητοποιήσεις να κλιμακώνονται για μια ακόμη φορά Ουσιαστικά λοιπόν η Ουάσινγκτον καλείται να διασώσει τον πρόεδρο του Πακιστάν τόσο από το λαό του όσο και από το πανίσχυρο κατεστημένο του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών. Το κατεστημένο δηλαδή το οποίο στο παρελθόν δημιούργησε το φαινόμενο Ταλιμπάν και τώρα καλείται να προδώσει το τέκνο του.
Εφημερίδα ΠΡΙΝ 10/5/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου