Είναι προφανές ότι η συστηματική καλλιέργεια του φόβου στην οποία επιδίδονται με αφορμή τα τελευταία γεγονότα οι εγχώριοι απολογητές του καθεστώτος, συνιστά προετοιμασία του εδάφους για την αποδοχή από την μεσαία τάξη της ενίσχυσης και της θωράκισης των κατασταλτικών μηχανισμών.
Έτσι δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση η πρόσφατη αποκάλυψη του Αλέκου Αλαβάνου, κατά τη συζήτηση επίκαιρης επερώτησης του κόμματός του για τη δημόσια υγεία, ότι το «το Γενικό Επιτελείο Στρατού έχει προκηρύξει ανοικτό διαγωνισμό για την προμήθεια υλικών, στα οποία περιλαμβάνονται μη βαλλιστικές ασπίδες προστασίας προσώπου και σώματος, κλομπ, πλαστικοί ιμάντες προσδέσεως χειρών μιας χρήσης, χειροβομβίδες ελαστικών σφαιριδίων, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, χειροβομβίδες ουσιών ελέγχου πλήθους».
Ο κ. Αλαβάνος αναρωτήθηκε «αν πρόκειται να μπει ο στρατός στην αντιμετώπιση του κινήματος της νεολαίας ή πρόκειται να παραδώσει τα υλικά αυτά στην Αστυνομία». Παράλληλα υπογράμμισε ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για την υγεία από τη χρήση όλων αυτών των χημικών που χρησιμοποιήθηκαν τις ημέρες των επεισοδίων.
Επίσης ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι το σενάριο της αναστολής άρθρων του Συντάγματος τέθηκε και στην Ελλάδα το βράδυ των λεηλασιών δύο μέρες μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ,όταν η αστυνομία είχε χάσει τον έλεγχο στην Αθήνα. Η εκδοχή αυτή απορρίφθηκε από τη κυβέρνηση αλλά το γεγονός ότι μπήκε στο τραπέζι έχει τη σημασία του. Είδαμε όμως και ενέργειες μαφιόζικου-παρακρατικού χαρακτήρα, με αποκορύφωμα τη δολοφονική επίθεση εναντίον της συνδικαλίστριας Κ. Κούνεβα, όπως και αυτή της συνεργασίας κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων κουκουλοφόρων που κρατούσαν λοστούς με αστυνομικούς, η οποία και καταγράφηκε από φωτογραφίες και από εικόνες του Tvxs που κατατέθηκαν στη Βουλή, αλλά η κυβέρνηση δεν δείχνει καμία διάθεση να τις ερευνήσει.
Θα ήταν όμως λάθος να πιστέψουμε ότι πρόκειται μόνο για ελλαδικό φαινόμενο. Για του λόγου το αληθές παραθέτω δύο ειδήσεις που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στον τύπο.
Η πρώτη αφορά μια έκθεση που συντάχθηκε πρόσφατα για λογαριασμό της Αμερικανικής Σχολής Πολέμου και εξετάζει τη περίπτωση επέμβασης του στρατού σε πόλεις των ΗΠΑ σε «ενδεχόμενη κοινωνική αναταραχή», η οποία μπορεί να προκληθεί από «μια απρόοπτη οικονομική κατάρρευση» ή από την «απώλεια της πολιτικής και νομικής τάξης».
Η δεύτερη, είναι μια αποκάλυψη του βουλευτή του Αμερικανικού Κογκρέσσου Μπραντ Σέρμαν, που επίσης πέρασε απαρατήρητη από τα περισσότερα Αμερικάνικα ΜΜΕ. Τον Οκτώβριο η Γερουσία εξέταζε τον νόμο για την χρηματοδότηση των τραπεζών που προωθούσε η κυβέρνηση Μπους. Ο βουλευτής κατήγγειλε δημοσίως ότι τόσο ο ίδιος όσο και άλλα μέλη της Βουλής απειλήθηκαν με στρατιωτικό νόμο, αν δεν υπερψήφιζαν το νομοσχέδιο.”Σε πολλούς από μας ειπώθηκε σε ιδιωτικές συζητήσεις ότι αν ψηφίζαμε εναντίον του νομοσχεδίου το χρηματιστήριο θα έπεφτε 2-3 χιλιάδες μονάδες τη πρώτη μέρα, 2 χιλιάδες τη δεύτερη και θα μπορούσε να επιβληθεί στρατιωτικός νόμος”. Τις σχετικές συζητήσεις επιβεβαίωσε και άλλος γερουσιαστής, που πρόσθεσε ότι το σενάριο περί κατάστασης πολιορκίας διακινούσε ίδιος ο Χένρι Πόλσον, υπουργός Οικονομικών της αμερικανικής κυβέρνησης.
Όλα αυτά συνιστούν ανησυχητικές ενδείξεις και απαιτούν μια συνολικότερη επανεξέταση της στάσης των υπερεθνικών ελίτ και των εγχώριων παραρτημάτων τους στην διαμορφούμενη συγκυρία.
Τι είναι αυτό που φοβούνται λοιπόν και για το οποίο προετοιμάζονται οι κυρίαρχοι του κόσμου;
Οι σχεδιαστές του Πενταγώνου έχουν προσδιορίσει αυτό που θεωρούν ως το κρίσιμο πεδίο μάχης του μέλλοντος και το οποίο δεν είναι άλλο από τις πόλεις του τρίτου κόσμου. Στους στρατηγικούς αναλυτές των ΗΠΑ και στους ανθρώπους γύρω από το πεντάγωνο κυκλοφορεί πολύ τελευταία ο όρος MOUT από τα αρχικά των λέξεων Militarized Operations on Urbanized Terrain, που σημαίνουν Στρατιωτικοποιημένες Επιχειρήσεις σε Αστικό Έδαφος. Το τελικό συμπέρασμα ενός πάνελ για την εθνική άμυνα πριν από λίγα χρόνια ήταν άκρως επικριτικό για τον στρατό, αφού τον εύρισκε απροετοίμαστο για μια παρατεταμένη μάχη στους αδιάβατους, λαβυρινθώδεις δρόμους των φτωχών πόλεων. Ως αποτέλεσμα οι τέσσερις υπηρεσίες του στρατού προχώρησαν επειγόντως στην εκπόνηση προγραμμάτων για την εξεύρεση τρόπων διεξαγωγής οδομαχιών στις πραγματικές συνθήκες του Τρίτου Κόσμου. ΄΄Το μέλλον του πολέμου΄΄, γράφει η επιθεώρηση του Κολλεγίου Στρατιωτικού Πολέμου, ΄΄παίζεται στους δρόμους, στους υπονόμους, στις μεγάλες πολυκατοικίες και στην άτακτη παρουσία σπιτιών που αποτελούν τις ρημαγμένες πόλεις του κόσμου΄΄(Peters Major Ralph, ΄΄Our Soldiers, Their Cities΄΄, Parameters, Άνοιξη 1996).
Που στράφηκε για βοήθεια το Πεντάγωνο; Ένα μόνο κράτος στον κόσμο είχε αποκτήσει τεράστια εμπειρία στην αντιμετώπιση του διαφαινόμενου κινδύνου. Ένα κράτος του οποίου ο ιδρυτής πατέρας, έγραψε τα παρακάτω λόγια: ΄΄ Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την τρομοκρατία, τις δολοφονίες, τους εκφοβισμούς, την κατάσχεση περιουσιών, για να ξεκαθαρίσουμε τη Γαλιλαία από τον αραβικό πληθυσμό της΄΄. Τάδε έφη Δαβίδ Μπεν Γκουριόν 50 χρόνια πριν. Έτσι οι πεζοναύτες, οι ρέιντζερς και οι βατραχάνθρωποι των ΗΠΑ κάθησαν πάλι στα θρανία για να διδαχθούν τακτικές υψηλού επιπέδου από ισραηλινούς συμβούλους. Στήθηκαν τεχνητά ερείπια προκειμένου να προσομοιάσουν συνθήκες μάχης σε πυκνοκατοικημένες γειτονιές πόλεων όπως η Βαγδάτη ή το Πορτ ω Πρενς. Το εργαστήριο Μάχης των Δυνάμεων Καταδρομών έφτιαξε επίσης ρεαλιστικά παιχνίδια πολέμου στο Ώκλαντ και το Σικάγο, ενώ η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων του Στρατού ΄΄εισέβαλε΄΄ στο Πίτσμπεργκ. Επίσης πολλές μονάδες στρατού έχουν εκπαιδευτεί στον προσομοιωτή του ΜOUT αξίας 34 εκατομμυρίων δολαρίων στο Φορτ Πολκ της Λουιζιάνας. Οι στρατιωτικοί θεωρητικοί προσανατολίζονται λοιπόν στην απόκτηση μιάς αυξημένης ικανότητας στη διεξαγωγή πολέμων υψηλής τεχνολογίας που θα καταστρέφει τις ανταρσίες, οι οποίες έχουν τις ρίζες τους στην απελπισία των αυξανόμενων μεγαφτωχογειτονιών.
Οι ερευνητές μελετούν στατιστικές για τα εγκλήματα στις πόλεις, τη δημόσια υγεία του κέντρου των πόλεων, τις δημογραφικές αλλαγές και το περιεχόμενο και τη μηχανική του αστικού πολέμου. Όλοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η αστικοποίηση της παγκόσμιας φτώχειας έχει επιφέρει την αστικοποίηση της ανταρσίας. Οι φτωχογειτονιές, οι αστικές παραγκουπόλεις και τα γκέτο των μεγα-πόλεων του σύγχρονου κόσμου έχουν καταστεί ο αδύναμος κρίκος για τις δυνάμεις της τάξης και της ασφάλειας.
Ακόμη και στην Ελλάδα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας σε κοινή συνέντευξη τύπου στις 13/01/09 έκαναν ιδιαίτερη αναφορά στην ΄΄αδήριτη ανάγκη της έγκαιρης εξουδετέρωσης της ωρολογιακής βόμβας που συνιστά ήδη για την κοινωνία μας η διαφαινόμενη περιθωριοποίηση της δεύτερης γενιάς μεταναστών στη χώρα μας΄΄.
Πριν από 6 χρόνια ο σμηναγός Troy Thomas, εξέχων θεωρητικός της αμερικάνικης πολεμικής αεροπορίας προέβη στις εξής επισημάνσεις στο περιοδικό Aerospace Power Journal: ΄΄ Η ταχεία αστικοποίηση στις αναπτυσσόμενες χώρες οδήγησε σ’ ένα περιβάλλον μάχης ολοένα και λιγότερο γνωστό, αφού είναι ολοένα και περισσότερο απρογραμμάτιστο΄΄και προσθέτει ότι ΄΄ στις εξαπλούμενες περιοχές των φτωχογειτονιών δεν υπάρχουν προσχέδια και τα σημεία που έχουν σημασία για το όλο σύστημα δεν είναι εύκολα διακριτά΄΄.(Τhomas Captain Troy, ΄΄ Slumlords: Αerospace Power in Urban Figthts΄΄, Aerospace Power Journal, Άνοιξη 2002).
Σύμφωνα με τις προβλέψεις των δημογράφων του ΟΗΕ το 2030 δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι επιπλέον θα αγωνίζονται για την επιβίωσή τους στις πόλεις και στα πολυάριθμα μητροπολιτικά συγκροτήματα της Αφρικής και της Ασίας.
Αυτό το απόκληρο προλεταριάτο συνιστά πλέον την ταχύτερα αναπτυσσόμενη τάξη στον πλανήτη και την νούμερο ένα απειλή για την σταθερότητα του παγκόσμιου συστήματος εξουσίας. Μεξικό, Ρίο Τζανέιρο, Βομβάη, Νάπολη, Λος Άντζελες, Καράκας, Λα Παζ, Κωνσταντινούπολη, Γάζα, Κάιρο, προβλέπεται να είναι τα πιο αιματηρά πεδία μάχης του 21ου αιώνα που μπροστά τους τα παραδοσιακά θέατρα συγκρούσεων θα ωχριούν σε βιαιότητα και απώλειες ανθρώπινων ζωών.
Τα εφιαλτικά σενάρια είναι ήδη πραγματικότητα. Οι κυρίαρχοι προσπαθούν να προετοιμαστούν όσο καλύτερα μπορούν για να αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις. Όσοι επιθυμούν μια διαφορετική κοινωνία πως σκέφτονται να αντιμετωπίσουν τους απόκληρους με τις ανομικές συμπεριφορές, ιδίως όταν αυτοί δεν θα είναι πια 100 και 200 άτομα αλλά χιλιάδες και εκατομμύρια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου