Ποιήματα

ΤΡΑΓΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Πρόσωπο τραγικό ο έρωτας

Κομμάτιασε το σώμα σαν ενθύμιο

Μιας περιόδου που γιασεμιά άνθιζαν

σκαρφαλωμένα στις αυλόπορτες

Φιλιά ανέδυαν άρωμα ζωής

Και πλανόδιος μουσικός σε νότες

μετέτρεπε τον μεθυστικό αέρα

μουσικής νοσταλγικής …………

ΠΕΡΙΤΤΟ ΦΘΗΝΟ

Γριά πόρνη……… ασελγούν

στο κομματιασμένο σου κορμί

Σκύλοι λυσσασμένοι

Απαιτώντας μερίδιο απ’ την ηδονή

Συλλέγουν απορρίμματα όλο λαγνεία

Από κάδους ξεθάβουνε ψοφίμια

Ρούχα μεταχειρισμένα, μιας ξεπερασμένης

μόδας στο βωμό της υπερκατανάλωσης

Το περιττό μοιάζει με ευτυχία και το ασήμαντο

Σημαντικό φαίνεται στα μάτια των πολλών

Του πρόχειρου την φθήνια θαυμάζουνε

ανόητοι κακεντρεχείς, το μεγάλο αποδοκιμάζουν

… Δύσκολο να φτάσει κανείς!

Η ΟΧΘΗ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΣΟΥ

Θάλασσα η όχθη των ματιών σου

Το βλέμμα σου ταξιδεύει

στις γραμμές των οριζόντων

Πάνω απ’ το θαλάσσιο φως

της νύχτας διαβαίνω μεθυσμένος

Στο μυαλό αιχμηροί οι δείκτες

μπήγονται καταστροφικών ωρών

Μ.Κ.