ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Παραστρατημένοι θεοί σε θέσεις εξουσίας

περπατούν όλο υπερηφάνεια στην καμένη γη

που οι ίδιοι πυρπόλησαν, και διαλαλούν

την μιζέρια που θα προσφέρουν ακόμα μια φορά

σ’ αυτούς που τους χάρισαν τις ελπίδες τους

μαζί με τα παιδιά τους και τις ζωές τους,

περιμένοντας ένα γλυκό πρωινό που θα ξυπνήσουν

και θα αναπνεύσουν επιτέλους καθάριο και τίμιο αέρα!

Αλίμονο όμως! Οι αφρισμένοι λύκοι που ζουν στην κορυφή του

Ολύμπου μαζί με τα όρνεα που τους ακολουθούν παντού

μηχανεύονται καινούριους τρόπους για να σκίσουν τη σάρκα τους….

Και μαζί με τη σάρκα, χάνουν το γέλιο, τη χαρά την ελπίδα για το αύριο, και κλείνονται στην καλύβα τους ελπίζοντας ότι το κακό δεν θα μπει μέσα, θα τους προσπεράσει…

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΚΛΕΒΕΤΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΓΙΑΤΙ;

Ι.Κ.

ΓΕΡΙΚΟ ΑΛΟΓΟ

Καβαλάρης σε σέρνει στον γκρεμό

Το καμουτσίκι στην δαρμένη σου σάρκα δοκιμάζει

Σε χτυπάει να βιαστείς

Την διαδρομή δεν προλαβαίνεις να απολαύσεις

Κοιτάς μόνο μπροστά αδύνατο να σταματήσεις, σε ξέφρενη πορεία

ο αόρατος καβαλάρης σε εξανάγκασε

Δεν σταματάς να ξαποστάσεις

Ποτάμια κυλούνε λίμνες σε καλούνε

την δίψα σου να ξεδιψάσεις

Χειραγωγός καβαλάρης κατευθύνει θαρρείς στην σέλα πάνω αιώνια θα απομείνει

Μα η σέλα θα’ χει βουτήξει στο κενό

μαζί με το σκοτωμένο άλογο!

Μ.Κ.

ΒΑΘΥ ΜΠΛΕ

Η μνήμη βαθύ μπλε χρώμα έχει

Πρόσωπα χάνονται στο άπειρο. Σκιές

Εικόνες αγαπημένες Mia αυταπάτη

Μια στιγμή ολόκληρη ζωή θαρρείς

Στο αέναο μέλλον προχωρώ. Με τα χέρια ορθωμένα πιάνω στιγμές από το παρελθόν

Σαν πουλιά οι ώρες ξεφεύγουν και πετούνε μακριά ………..Δεν είμαστε πια παιδιά ….!

Μ.Κ.

ΧΡΥΣΑ

Στα χείλια σου ευωδιάζει όλη η πλάση

Ο κόσμος ομορφαίνει μπρος στα γαλανά σου μάτια

Και απ’ τα ξανθά μαλλιά σου

ο άνεμος μυρωδιές λουλουδιών μυροβολά

Στο πρόσωπο σου γυναίκα βάφεται την σχόλη

Ο χρυσός μπρος στο όνομα σου ωχριά………

Μ.Κ.